پنجشنبه ۱۷ آذر ۰۱ ۱۰:۳۶ ۱۸ بازديد
هنگام تصمیم گیری دربارهی پیاده سازی نرم افزار تلفن همراه، مشکلی که اکثر زمان ها پیش میآید این میباشد که آیا یک اپ مستقر یا این که یک نرمافزار ترکیبی می بایست تولید فرمائید؟
یک ده سال میباشد که نرم افزارهای تلفن همراه به یکی ابتکارهای روز تبدیل گردیدهاند. با توسعه و گسترش بازار موبایلهای هوشمند، اکثری از سازمانها طرزهایی را برای گنجاندن نرم افزار های گوشی در جریان کاری خویش اتخاذ مینمایند تا دسترسی به بازار خویش را ارتقا دهند. یک کدام از بحرانهای رایج کمپانیها در تصمیمگیری راجعبه نوع نرم افزارای که بایستی ساخته گردد این میباشد که آیا یک اپلیکیشن نیتیو یا این که یک نرمافزار ترکیبی بسازند و اینکه کدام یک مطابق سعی آن شایسته ترین گزینش برای کمپانی میباشد.
جواب بدین سوال ها به عامل ها تحت بستگی داراست:
مقصود از ایجاد کرد نرمافزار
خصوصیت هایی که می بایست در اپلیکیشن گنجانده گردد
دارایی تخصیص داده گردیده برای بسط اپلیکیشن
سرعت گسترش اپلیکیشن
آیا بایستی پیشرفت داخل سازمانی را تعیین کرد یا این که نه
در اینجا، ما به شما امداد می کنیم خصوصیتهای یک اپلیکیشن ترکیبی و نیتیو و تفاوتهای میان آنها را هم پا با مزایا و معایب آنها فهم نمائید تا در تصمیمگیری راجع به شایسته ترین رویکردی که برای گسترش نرم افزار گوشی اتخاذ میگردد به شما یاری کنیم.
پیش از اینکه بفهمیم اپهای ترکیبی چیست، اذن دهید بفهمیم که اپهای ساکن و اینترنت چیست.
اپ گوشی Native (ساکن) چیست؟
نرمافزار گوشی نیتیو به نرم افزارهایی اطلاق میشود که برای عمل بر روی یک پلت هیبت یا این که دستگاه خاص پیشرفته و از آنجایی که برای فعالیت بر روی یک دستگاه گوشی خاص و سیستم استدلال آن تاسیس شده است، توان به کارگیری از hardware و اپ خاص دستگاه را داراست.
اپهای مستقر کوشش بهتری را ارائه میدهند و می توانند از جدیدترین فناوریها مانند پردازش تصویر به کار گیری مینمایند، برخلاف نرمافزارهای ترکیبی گوشی یا این که اپهای زیر اینترنت، که به سیرتکاملای پیاده سازی گردیدهاند که یک ورژن در کلیه سیستم استدلال های قابل انجام میباشند.
به صورت عمده، دو پلتفرم سیستم ادله گوشی، iOS و اندروید وجود دارااست. نرم افزارهای کاربردی ساکن به زبانی نرم افزار نویسی پیاده سازی گردیدهاند که عمدتاً برای دستگاه موبایل و سیستم ادله آن به کار گیری می شود. از جمله، گسترش دهندگان اپهای ساکن اندروید را با به کارگیری از جاوا اپ نویسی مینمایند، در حالی که اپلیکیشنهای iOS را با به کار گیری از Swift یا این که Objective-C اپلیکیشن نویسی مینمایند.
اپهای تلفن همراه مستقر اجرای سریع و اعتنا بالایی داراهستند. خلال اینکه سریعتر میباشد، یوزرها را کارکشته میسازد تا به آحاد در اختیار گرفتنها و چینشهای رابط کاربری (UI) دسترسی داشته باشند.
با این درحال حاضر، نرمافزارای که برای iOS با استعمال از سوئیفت مندرج میباشد، در اندروید عمل نخواهد کرد و بالعکس. این بدان معناست که در شرایطیکه که شما بخواهید اپلیکیشن خویش را در iOS و Android راهاندازی نمائید بایستی به صورت خاص برای هر پلتفرم توسعه و گسترش دهید، که به دارایی بیشتر و مجموعه بزرگتر نیاز خواهید داشت.
خصوصیت های نرم افزار گوشی نیتیو
خصوصیتهای اول نرم افزار های مستقر به گستردن ذیل میباشد:
نرم افزارهای مستقر بسیار قابل متکی بودن میباشند.
اپهای مستقر بی آلایش میباشند، همت سریعتری داراهستند و تجربیات کاربری بهتری را ارائه میدهند.
اپهای ساکن از عملیات آنلاین و آفلاین پناه می نمایند.
از خصوصیتهای نرمافزارهای مستقر میقدرت به شایسته ترین نحو بهره برد.
مزایای اپلیکیشن های مستقر
از آنجایی که از پتانسیل دستگاه گوشی نخستین به کار گیری مینماید، طیف وسیعی از عملکردها را ارائه میدهد.
سعی اپلیکیشن سریع و برخوردگرا خواهد بود.
از قابلیت و امکان Push Notification حفاظت میکند.
رابط کاربری (UI) نرم افزار های نیتیو با تجربه استفاده کننده از سیستم ادله مطابقت و همخوانی بیشتری دارااست.
چگونگی اپلیکیشنهای مستقر را میاقتدار از روش درجهبندیهای جان دار در مارکت های آن ضمانت کرد.
معایب نرم افزار های ساکن
اپهای مستقر مشتمل بر یکسری سورس کد می باشند، چون هر دستگاه ورژن اپلیکیشن خویش را دارااست، یعنی کدنویسی در خصوص Android و در زمینه ی iOS مختلف میباشد.
هزینه بیشتری را مشتمل بر میشود، چون بسط دهندگان بیشتری برای ساختن و مدیر یک شالوده کد برای هر پلتفرم موردنیاز می باشند.
در هر بهروزرسانی، مجال متعددی برای آپ تو دیت صرف میشود چون آپدیت رسانی ها بایستی برای پلتفرم های متفاوت صورت بپذیرد.
نرم افزارهای Hybrid (ترکیبی)
اپ ترکیبی نرمافزارای میباشد که عنصرها اپهای کاربردی اینترنت و ساکن را با هم ادغام مینماید، جایی که نرمافزار با به کار گیری از گویشهای فناوری اینترنت مانند HTML، CSS و جاوا اسکریپت رمزنگاری می گردد، که آن گاه در یک اپلیکیشن مستقر فشرده می شوند.
براین اساس، صحیح مانند یک نرم افزار اینترنت عمل مینماید و روی دستگاهی مانند یک نرمافزار ساکن نصب میگردد.
نرمافزارهای ترکیبی، با یاری API، دسترسی بی نقص به خصوصیتهای دستگاه موبایل را مراقبت مینمایند. اپلیکیشنهای ساکن از هنگامی که دانلود می گردند می توانند به طور آفلاین شغل نمایند، ولی اپلیکیشنهای ترکیبی این قابلیت و امکان را ندارند.
یک اپلیکیشن ترکیبی معمولاً عملکردی مشابه به یک نرم افزار اینترنت داراست چون اصولاً مطابق یک نرمافزار اینترنت میباشد. اپلیکیشنهای اینترنت برای پلتفرمهای متعدد پیاده سازی گردیدهاند و روی دستگاه نصب نمیشوند، ولی از روش وب از روش مرورگر اینترنت قابل دسترسی میباشند.
اپلیکیشنهای ترکیبی عموماً به محاسبات موبایلی اطلاق می شوند، که فناوریای میباشد که قابلیت جابجایی داده، صدا و ویدئو را از روش رایانه یا این که هر دستگاه دیگری که دارنده بیسیم میباشد، سوای نیاز به اتصال به لینک و پیوند ملموس میدهد. این عمدتا دربرگیرنده پیوندها موبایل، یاور با طاقت فرساافزار و اپلیکیشن موبایل میباشد. اکثر نرم افزارهای مو جود را میقدرت تحت عنوان نرم افزارهای ترکیبی طبقه بندی کرد.
خصوصیتهای یک نرمافزار ترکیبی به تفصیل ذیل میباشد:
اپلیکیشنهای ترکیبی با صرف لحاظ از اینکه دستگاه به وب متصل میباشد یا این که خیر، میتوانند شغل نمایند.
اپلیکیشنهای ترکیبی می توانند با سیستم پوشه دستگاه مخلوط شوند و از برخی از خصوصیتهای سیستم استدلال استعمال نمایند.
اپهای ترکیبی دربرگیرنده یک پارچه سازی با خدمتهای بر پایه ی اینترنت می باشند.
اپلیکیشنهای ترکیبی را میقدرت با سرعت بیشتری بسط اعطا کرد و هزینههای گسترش و حفظ کمتری را مشمول می گردد. به این ترتیب، منجر صرفهجویی در طی و هزینه میگردد.
اپهای ترکیبی قابل ادراک میباشند و میاقتدار آنهارا فارغ از زحمت رئیس کرد.
اپلیکیشنهای ترکیبی دارنده یک رابط کاربری cross-platform میباشند.
یک کدام از مزایای اساسی اپهای ترکیبی، سورس کد واحد برای پلتفرمهای مختلف میباشد که مدیر آن را راحتخیس مینماید.
مزایای استعمال از اپلیکیشنهای ترکیبی
آن ها میتوانند در پلتفرمهای متعدد عمل نمایند، مثلا، میتوانند روی هر دو سیستم ادله، Android و iOS شغل نمایند، چون آنان یک سورس کد واحد دارا هستند. همینطور، رابط کاربری سازگار (UI) آن را توانا میسازد تا در اکثر دستگاهها فعالیت نماید.
بسط و مراقبت (دربرگیرنده آپدیترسانی و ساختوساز تغییرات) نرم افزارهای ترکیبی سریعخیس میباشد چون بسطدهندگان می بایست فقط یک سورس کد ساختوساز نمایند.
سورس کد واحد در نرم افزارهای ترکیبی آنهارا مقرون به صرفه مینماید چون به فرصت کمتری برای پیشرفت نیاز داراست و مانند نرمافزارهای ساکن به بسطدهندگان بیشتری نیاز ندارد.
معایب نرمافزارهای ترکیبی
از آنجایی که نرم افزارهای ترکیبی مبناای مشابه به اپهای اینترنت دارا هستند، برای شغل با پتانسیل بدون نقص خویش به یک اتصال کانال سوای وقفه نیاز داراهستند.
نرمافزارهای موبایل ترکیبی به جهت معماری خویش، برای دسترسی به خصوصیتهای داخلی دستگاه گوشی به افزونهها متکی می باشند.
اپلیکیشنهای ترکیبی به اندازه اپلیکیشنهای مستقر تجربیات کاربری بهتر را ارائه نمیدهند، چون رابط کاربری هر دو، اندروید و iOS به خطر افتاده میباشد. چنانچه که تمرکز بیشتراز حد روی اندروید باشد، تجارب کاربری برای یوزرها iOS به خطر می افتد و بالعکس.
اکثری از استحصالوکارها با یک معضل متعارف روبرو می باشند که کدام نرمافزار می بایست بسط داده گردد، ساکن یا این که ترکیبی، تا تجربیاتای خوب را به مشتریان خویش ارائه دهد، و کدام نرم افزار برای سرویس به مقصود دستیابیوکارشان شایسته ترین میباشد.
چاره این سوال ها بر پایه ی عامل ها پایین میباشد:
غرض از بسط نرمافزار.
میزان دارایی تخصیص داده گردیده برای بسط اپلیکیشن.
خصوصیتهای موردنیاز در اپ.
آیا بیزنس شما میخواهد توسعه و گسترشدهنده داخلی را تعیین نماید یا این که می خواهد بسط اپلیکیشن را برون سپاری نماید؟
سرعتی که اپ می بایست با آن پیشرفت یابد.
مشتریان غرض تجارت چه عده ای می باشند؟
یوزرها چه گونه به اپ دسترسی خواهند داشت؟
آیا اپلیکیشن بایستی در نرمافزار استور مو جود باشد؟
آیا نرمافزار نیاز به آپدیت رسانی مکرر داراست؟
تجارت می خواهد چه سطحی از عدم وضوح عملکردها را توسعه و گسترش دهد؟
آیا اپ کاربردی از عملکردهای ساکن دستگاه استعمال خواهد کرد؟
بیزنس چه نوع تجارب کاربری ارائه دهد؟
تجارت چه منابعی برای گسترش نرم افزار گوشی دارااست؟
برای تصمیم گیری مفید، بیایید نگاهی به تفاوت دربین یک اپ ساکن و ترکیبی بیندازیم تا بفهمیم کدام مورد مبنی بر غرض تجاری شما مطلوب میباشد:
تفاوت اپلیکیشنهای ترکیبی در مقابل اپهای ساکن
• بر پایه ی فرصت و هزینه پیشرفت
اپهای ترکیبی مقرون به صرفه میباشند و کمترین مجال برای توسعه و گسترش را میگیرند. همینطور، اپهای ترکیبی شلخیس مراقبت می شوند، چون آنها یک سورس کد واحد دارا هستند، در حالی که نرمافزارهای ساکن دارنده تعدادی سورس کد می باشند، چون به صورت خاص برای هر پلتفرم مطلوب می باشند.
• بر پایه ی تجارب کاربری
از آنجایی که نرمافزارهای مستقر اختصاصی یک سیستم برهان خاص پیاده سازی گردیدهاند، شایسته ترین تجربیات کاربری را ارائه می دهند. نرمافزارهای ساکن قابلیت و امکانهای طاقت فرسا افزاری و اندازه ورقه اکران را در لحاظ می گیرند. در مقایسه با نرم افزارهای ترکیبی که صرفا با یک سورس محور برای همگی پلتفرمها، نمی اقتدار تجربیات کاربری نیکی را ارائه بخشید.
- ۰ ۰
- ۰ نظر